دانشمندان میگویند تلسکوپ جدید ناسا قادر به شناسایی صدها سیاره سرگردان به اندازه زمین است
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۹۴۲۱۷
«سیاره سرگردان» یا سیاره بیستاره به اجرامی گفته میشود که مستقیما بر گرد مرکز کهکشانها میگردند و مداری حول ستاره مشخصی ندارند. درک این سیارات سرگردان میتواند شکلگیری، تکامل و اختلال در سیستمهای سیارهای را روشن کند.
به گزارش یورونیوز، این تلسکوپ به افتخار اولین رئیس نجوم ناسا و مادر تلسکوپ فضایی هابل به نام «نانسی گریس رومن» نامگذاری شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دو مطالعه جدید که هر دو در نسخه بعدی مجله «آسترونومیکال» منتشر خواهند شد، شواهد تازهای از فضا به ما ارائه میکنند. در این مطالعات دانشمندان گفتهاند موفق به کشف دومین سیاره سرگردان با جرمی مشابه زمین شدهاند و شواهدی به دست آوردهاند که نشان میدهد تعداد سیارات سرگردان شش برابر فراوانتر از سیارات در حال گردش به دور ستارهها در کهکشان راه شیری است. این یافتهها طی یک بررسی نه ساله در رصدخانه مونت جان دانشگاه کنتربری نیوزلند به دست آمدند.
دیوید بنت، یکی از دانشمندان ناسا و از نویسندگان این دو مطالعه جدید، میگوید: «این اولین اندازهگیری از تعداد سیارات سرکش با جرمی کمتر از زمین در کهکشان است. تخمین زده میشود که کهکشان ما ۲۰ برابر بیشتر از ستارگان، سیارههای سرگردان را در خود جای داده باشد. این یعنی تریلیونها سیاره بیستاره در جهان سرگردان هستند.»
میکرولنز تکنیکی است که اخترشناسان برای مطالعه ستارگان دوردست و جستجوی سیارات فراخورشیدی از آن استفاده میکنند.
ستارهشناسان از انواع تکنیکها، تلسکوپها و ماموریتها برای شناسایی بیش از ۵۴۰۰ سیاره فراخورشیدی یا سیاره خارج از منظومه شمسی استفاده کردهاند. بسیاری از این سیارات از نظر اندازه مانند مشتری یا نپتون در منظومه شمسی هستند و برخی از آنها در مداری بسیار نزدیک به ستارگان میزبان خود میچرخند.
اما سیارات سرگردان به احتمال زیاد بسیار کوچکتر هستند. همانطور که سیارات در اطراف ستارگان شکل میگیرند، آنها در حین استقرار در مدار خود تأثیر گرانشی روی یکدیگر اعمال میکنند. سیارات کوچکتر و سبکتر برهمکنش گرانشی قوی با ستاره میزبان خود ندارند، بنابراین جابجایی سیارات بزرگتر میتواند این سیارات را به صورت مارپیچی از منظومه خارج کند.
آقای سومی در بخش دیگری از سخنانش گفته است در بررسیهایشان متوجه شدهاند تعداد سیارات سرگردانی که از نظر اندازه به زمین نزدیکاند بسیار بیشتر از آنهایی است که از زمین بزرگتر هستند.
قرار است این تلسکوپ در بررسی میکرولنزینگ خود، برای کشف سیارههای جدید به مدت صدها روز ۱۰۰ میلیون ستاره را مورد مطالعه قرار دهد.
دکتر ونسا بیلی، یکی از دانشمندان ناسا، میگوید: این گام بزرگ بعدی ناسا در مسیر یافتن حیات در خارج از منظومه شمسی است.
به گفته این دانشمند هدف از این مطالعات کشف سیارات مشابه زمین است. آقای بیلی افزود تلسکوپ رومن به جای تصویر معروف «نقطه آبی کمرنگ» از زمین، به ستارهشناسان اجازه میدهد تا «تصاویر نقطه قهوهای کمرنگ» سیاراتی مانند مشتری را ببینند.
اگر رومن بتوانند آنچه دانشمندان از آن انتظار دارند را برآورده کند شاید در سالهای آینده شاهد کشف سیاراتی مشابه زمین باشیم.
منبع: فرارو
کلیدواژه: ناسا سیاره جدید قیمت طلا و ارز قیمت موبایل سیارات سرگردان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۹۴۲۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فیلمی از برافراشته شدن بادبـان خورشیدی ناسا در فضا | علم تا کجا پیش میرود؟
پس از استقرار موفق «سیستم پیشرفته بادبان خورشیدی کامپوزیت» موسوم به ACS3 در مدار زمین، ناسا از باز شدن موفق بادبان ۸۰ مترمربعی این مدارگرد پیشرفته خبر داد.
به گزارش خبرآنلاین، ناسا اعلام کرد که مأموریت ACS3 (سرنام «سیستم پیشرفته بادبان خورشیدی کامپوزیت» که هفته گذشته با موشک الکترون از نیوزیلند به مدار کمارتفاع زمین پرتاب شده بود، توانسته است با موفقیت بادبان خورشیدی خود را کامل بگشاید.
بادبان خورشیدی، پرده فلزی نازک، سبک و وسیعی است که با انعکاس نور، پیشرانش فراهم میکند. ذرات نور خورشیدی وقتی از سطح بادبان بازتاب میشوند، همانند توپی که به جسمی ساکن برخورد میکند، آن را در جهت مخالف هل میدهند و بدینترتیب به بادبان خورشیدی نیرویی هرچند اندک وارد میکنند. اگر بتوان این نیروی اندک را در بازه زمانی طولانیمدتی مهار کرد، میتوان بادبان (و محموله متصل به آن) را تا سرعتهای بسیار زیادی شتاب داد و ازآنجاییکه نور خورشید به رایگان و تا فاصلههای بسیار دور در اختیار بادبان قرار میگیرد، میتوان با استفاده از آن فضاپیمای فوقالعاده کارآمدی ساخت.
تاکنون چندین آزمایش توسط ناسا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ژاپن برای بررسی عملکرد بادبانهای خورشیدی انجام شده و آزمایش ACS3 نیز گام مهمی از ادامه این فرآیند به شمار میرود. در این آزمایش که ناسا موفقیت آن را اعلام کرد، حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا بادبانی به ضلع ۹ متر و مساحت ۸۰ مترمربع در مدار زمین باز شود.
بنا به اعلام ناسا در صورت مساعدت هوا میتوان این بادبان خورشیدی را از سطح زمین مشاهده کرد.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی